O ágar ou ágar-ágar é unha substancia xelatinosa obtida da parede celular de varias especies de algas dos xéneros Gelidium, Euchema e Gracilaria que se utiliza como soporte de cultivo en microbioloxía, para o crecemento de bacterias, fungos e virus bacteriófagos e tamén como xelificante na industria alimentaria. A súa produción industrial, non obstante, leva consigo a xeración dun elevado número de residuos en forma de macroalga que, ata o día de hoxe, non teñen aplicacións coñecidas.
Agora, un equipo de investigadores da Universidade Politécnica de Madrid e o Consello Superior de Investigacións Científicas logrou transformar unha parte destes residuos en materiais carbonosos de alto poder calorífico e un gran potencial para ser empregados como combustible ou como precursores de materiais de alto valor engadido.
Os residuos sólidos orgánicos son un dos maiores grupos de residuos que se xeran a nivel mundial e a súa taxa de xeración segue aumentando constantemente. Tradicionalmente, elimínanse por incineración ou depósito en vertedoiro, pero o novo marco legal require que se apliquen novas estratexias que aseguren unha xestión máis sustentable e adecuada destes.
"Un dos problemas que presentaba ata o momento a produción industrial de Ágar-Ágar é o tipo de residuo que xera: unha substancia cunha gran capacidade de absorción de auga que limita o seu aproveitamento térmico por métodos convencionais", explica Ana Méndez, do Grupo de Valorización de Recursos da UPM.
O estudo desenvolvido pola UPM e o CSIC propón alternativas para o tratamento deste tipo de residuos co obxectivo de lograr unha xestión industrial máis eficiente e sustentable dos restos de biomasa derivados da produción do ágar-ágar.
Pirólise para converter algas en enerxía
"A conversión mediante carbonización hidrotermal evita a etapa de secado, ao desenvolverse en presenza de auga e pode utilizarse para a conversión de certos residuos orgánicos no que os científicos consideramos "produtos de gran valor engadido", é dicir, produtos que teñen un gran potencial e que poden ser utilizados para obter enerxía ou como precursores de materiais avanzados", engade.
En concreto, no caso dos residuos da produción de ágar-ágar, os investigadores lograron desenvolver un material carbonoso con elevado poder calorífico e un gran desenvolvemento de meso e macro porosidade que presenta un gran potencial como combustible ou para o desenvolvemento de materiais de carbono avanzados.
"Este traballo enmárcase dentro das estratexias de economía circular, un sistema de aproveitamento de recursos onde prima a redución no consumo de materias primas, minimizando a produción ao mínimo indispensable e apostando pola reutilización dos elementos que polas súas propiedades non poden volver ao medio. A economía circular avoga así por utilizar a maior parte de materiais biodegradables posibles na fabricación de bens de consumo para que estes poidan volver á natureza sen causar danos ambientais ao esgotar a súa vida útil.
(Fonte: UPM)
